აპოსტილი

იმისათვის, რომ ერთი ქვეყნის დოკუმენტებს მეორეში ჰქონდეს იურიდიული ძალა, საჭიროა მათი ლეგალიზება - დამატებით დამოწმებული. ზოგადად, ამისათვის გამოიყენება რთული, ხანგრძლივი და ძვირადღირებული საკონსულო ლეგალიზაცია - დოკუმენტი დამოწმებულია თანმიმდევრულად: ნოტარიუსის მიერ, იუსტიციის სამინისტროში, საგარეო საქმეთა სამინისტროში და დანიშნულების ქვეყნის საკონსულოში. თუმცა, 1961 წელს ბევრმა ქვეყანამ გაამარტივა პროცედურა და გამოუშვა აპოსტილი - კვადრატული შტამპი 10-ზე 10 სანტიმეტრით. აპოსტილი შესაძლებელია, თუ ორივე ქვეყანა (დოკუმენტის ქვეყანა და დანიშნულების ქვეყანა) აღიარებს აპოსტილს. მაგრამ ყველა ქვეყანამ არ მოაწერა ხელი აპოსტილის შეთანხმებას, ამიტომ ზოგიერთისთვის საკონსულო ლეგალიზაცია კვლავ გამოიყენება.

თუ ჰააგის კონვენციის ოფიციალური რეესტრის მიხედვით, დოკუმენტის ქვეყანა და დანიშნულების ქვეყანა (სადაც აპირებთ დოკუმენტის წარდგენას) აღიარებს აპოსტილს, მაშინ თქვენი დოკუმენტის საკონსულო ლეგალიზაცია არ არის საჭირო, საჭიროა აპოსტილი. გახსოვდეთ, რომ აპოსტილი ყოველთვის მოთავსებულია ქვეყანაში, რომლის სახელმწიფო ორგანოებმაც ის გასცეს. თუმცა, თუ ორი ქვეყნიდან ერთი მაინც არ ცნობს აპოსტილს, მაშინ აპოსტილი არ არის საჭირო, არამედ საჭიროა საკონსულო ლეგალიზაცია. არის გამონაკლისები, როდესაც ქვეყნებს შორის იდება ცალკე შეთანხმება საჯარო დოკუმენტების ურთიერთ აღიარების შესახებ. ასეთ შემთხვევაში არ არის საჭირო არც აპოსტილი და არც საკონსულო ლეგალიზაცია, საკმარისია ნოტარიუსის დამოწმება.

რომელი ქვეყნები აღიარებენ აპოსტილს?

აპოსტილს აღიარებენ: ავსტრალია, ავსტრია, აზერბაიჯანი, ამერიკული სამოა, ანდორა, ბრიტანული ანტარქტიდა, ანტიგუა და ბარბუდა, სომხეთი, არუბა, ბაჰამის კუნძულები, ბარბადოსი, ბაჰრეინი, ბელიზი, ბელგია, ბერმუდა, ბოლივია, ბოტსვანა, ბრაზილია, ბრუნეი, ბურუნდი, ვანუატუ , გაერთიანებული სამეფო , ვენესუელა, ვირჯინიის კუნძულები (დიდი ბრიტანეთი), ვირჯინიის კუნძულები (აშშ), გაიანა, გვადელუპე, გვატემალა, გაიანა, გერმანია, გერნსი, გიბრალტარი, ჰონდურასი, ჰონგ კონგი, გრენადა, გუამი, დანია, ჯერსი, დომინიკა, დომინიკის რესპუბლიკა, ისრაელი, ირლანდია, ისლანდია, კაბო ვერდე, კაიმანის კუნძულები, კოლუმბია, კოსოვო, კოსტა რიკა, კუკის კუნძული, ლესოთო, ლიბერია, ლიხტენშტეინი, ლუქსემბურგი, მავრიკი, მაიოტა, მაკაო, მალავი, მალტა, მაროკო, მარშალის კუნძულები, მექსიკა, მონაკო, მონსერატი , მენის კუნძული, ნამიბია, ნიდერლანდები, ნიკარაგუა, ნიუე, ახალი ზელანდია, ახალი კალედონია, ნორვეგია, ომანი, პანამა, პარაგვაი, პერუ, პორტუგალია, პუერტო რიკო, რეუნიონი, ელ სალვადორი, სამოა, სან მარინო, სან-ტომე და პრინსიპი, წმინდა ჰელენა, ჩრდილოეთ მარიანას კუნძულები, სეიშელის კუნძულები, სენტ-პიერი და მიკი ელონი, სენტ ვინსენტი და გრენადინები, სენტ კიტსი და ნევისი, სენტ-ლუსია, სურინამი, აშშ, ტერკსი და კაიკოსი, ტონგა, ტრინიდადი და ტობაგო, თურქეთი, უოლისი და ფუტუნა, ურუგვაი, ფიჯი, ფილიპინები, ფოლკლენდები, საფრანგეთი, საფრანგეთის პოლინეზია, ჩილე , შვეიცარია, შვედეთი, ეკვადორი, ესვატინი, სამხრეთ აფრიკა, სამხრეთ კორეა, იაპონია.

წყარო: ჰააგის კონვენციის რეესტრი .